Η κοινοτοπία των tips σε επενδυτές

Αλίκη Βεγίρη

31-Ιουλίου 2020

Υπάρχουν μερικά, τρόπον τινά, mantra εκπορευόμενα από τους απανταχού “gurus” και “sub–gurus” των αγορών, τα οποία υποτίθεται ότι συμπυκνώνουν κάποιες μεγάλες αλήθειες.

Ενώ ακούγονται πολύ σοφά, εύλογα και κατανοητά, η προσπάθεια πρακτικής εφαρμογής τους πέφτει συχνά στο κενό, ώστε στο τέλος να αποδεικνύονται απλά κενολόγα και περισσότερο αδιευκρίνιστα απ΄ όσο ένας μαντικός χρησμός.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το εξής mantra: “Αγοράζουμε στα χαμηλά και πουλάμε στα ψηλά”. Αυταπόδεικτο θα μου πείτε. Δεν νομίζω όμως να υπάρχει κανείς που χωρίς να έχει το μαντικό χάρισμα, να μπορεί να εντοπίζει τον πάτο μιας μετοχής, χωρίς αυτή μετά από λίγες μέρες να τού βγάλει τη γλώσσα προχωρώντας προς εξεύρεση ενός άλλου χαμηλότερου πάτου.

Η προηγούμενη όμως “σοφία” έρχεται σε κατ’ ευθείαν αντίθεση με μια άλλη, ομολογουμένως πιο ειλικρινή, η οποία μας υπενθυμίζει ότι είναι αδύνατο να κάνεις “timing the market”. Μπορείς να παίξεις με τις πιθανότητες, και με μεγαλύτερες του 50%, αλλά το να προβλέψεις τις μελλοντικές τιμές είναι ακατόρθωτο.

Πάμε παρακάτω: “Trend is your friend”. Αυτό έχει κάποιο νόημα αν το ερμηνεύσεις ως το “δεν πάμε ενάντια στην τάση των αγορών” γενικώς, εκτός κι αν είμαστε contrarians, δηλαδή ανάποδοι.

Φυσικά δεν πάνε όλες οι μετοχές αντάμα προς την ίδια κατεύθυνση. Υπάρχουν και άλλες πολλές που παίρνουν τον αντίθετο δρόμο για διάφορους λόγους που πιο πολύ σχετίζονται με τα whereabouts της ίδιας της εταιρίας.

Κάποιο στραβό τρίμηνο, κάποιο πρόστιμο, κάποια λαδιά στα οικονομικά, κάποιος CEO που τα βροντάει και φεύγει, κ.ο.κ.

Μεγάλο μπέρδεμα γίνεται επίσης με τις περίφημες “value” μετοχές.

Εδώ πέφτει βαριά η σκιά του Μπάφετ. Ποιές μετοχές θεωρούνται value;

Σύμφωνα με τα πιο δημοφιλή financial metrics, όπως P/E, P/B, EV/EBITDA, P/S, P/FCF, value σημαίνει ότι αγοράζω στα φτηνά, για να πουλήσω στα ακριβά.

Κοινώς, αγοράζω μετοχές οι οποίες συναντούν κάποια προσωρινή δυσκολία μέχρι να ανακάμψουν και να ξανάρθουν στην επιφάνεια.

Αυτό μπορεί να πάρει από μερικά, μέχρι πολλά χρονάκια, μέχρι και καθόλου.
Δείτε πχ την General Electric (GE). Δηλαδή, εκτός κι αν σαν επενδυτής είσαι πολύ οξυδερκής και μπορείς να διαβάζεις πίσω από τα reports και τους καπνούς της Πυθίας.

Το Value Investing έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια επισκιαστεί από το Growth Investing. Θα έλεγα ότι η Growth στρατηγική παραπέμπει σε αξίες που απαιτούν ενεργητικότητα και δράση. Ενώ η Value, στην παθητικότητα, με την προσμονή ότι κάποτε θα αναγνωριστεί η αξία των αντίστοιχν μετοχών και θα λάμψουν.

Παρεμπιπτόντως, τo value, δεν είναι το ίδιο πράγμα με το overvalued. Συνήθως overvalued γίνονται οι leader μετοχές ενός κλάδου που πάει με πρίμα τον καιρό. Όπως η τεχνολογία στο cloud computing στις μέρες μας.

Εδώ τα P/E έχουν πάρει φωτιά, αλλά θα πεις δικαιολογημένα.

Οι εν λόγω εταιρίες βρίσκονται στην αιχμή μιας μεγάλης τεχνολογικής αλλαγής και τα προϊόντα τους γίνονται ανάρπαστα. Οι πωλήσεις ανεβαίνουν με αυξανόμενους ρυθμούς και το ρευστό τρέχει ζεστό στα ταμεία.

Εδώ μιλάει το μέλλον και ο καθένας ζυγίζει τις αντοχές του στα ύψη και αποφασίζει. Γενική συνταγή δεν μπορεί να δοθεί.

Το overvalued γενικά φοβίζει. Και δικαίως, διότι βασίζεται σε κάτι άλογο, επικίνδυνο και

ασταθές, όπως η μαζική ψυχολογία. Παρασυρμένη από τον πυρετό αυξανόμενα θετικών

προσδοκιών στέλνει τις τιμές στα ύψη. Κι αρκεί μια μικρή στραβοτιμονιά για ν’ αντιδράσει

αρνητικά με την ίδια ένταση. Τα ίδια μπορούμε να πούμε και για το oversold.

Ένα άλλο εκνευριστικό tip που συναντάμε πολύ συχνά είναι το “do your own research”.

Ναι, το ξέρω φίλε μου ότι πριν αγοράσω εταιρίες πρέπει να το ψάξω, όπως όταν πάω να αγοράσω ένα φουστάνι, το γυρίζω από δω, το γυρίζω από κει, το βλέπω κόντρα στο φως, μην τυχόν κι έχει κάποιο σκισιματάκι, καμιά ξηλωμένη ραφή, κανένα κουμπί να λείπει, κανένα ξέφτι.

Αλλά δεν είναι τόσα εύκολα τα tips όπως στα φορέματα. Τι να πρωτοκοιτάξω και τι να πρωταφήσω!

Μην μου πετάς στα μούτρα ένα do your due diligence first, και μετά να με αφήνεις στα κρύα του λουτρού να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Δεν είναι έντιμο.

Θα έχετε φαντάζομαι συναντήσει αρκετές φορές το “cut your losses and let your winners run”.

Πολύ βαθυστόχαστο, είναι αλήθεια! Ποιος άραγε θα είχε “winners” στο σακί του και δεν θα τους άφηνε να “win” στο διηνεκές;

Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια: Πότε ένας winner παύει να είναι winner;

Αυτό πρέπει να σκάψουμε βαθιά για να το βρούμε. Καλά τα tips. Εύπεπτα και βολικά εύκολα. Αλλά όλα κρίνονται στο implementation! Που δεν είναι τόσο απλό όσο ένα tip.

Και κλείνω με το τελευταίο απ’ όσα θυμάμαι.

Εμπνευσμένο από τον Κοέλιο, αλλά και από όσους επαφίουν στη δύναμη της θέλησης την υπερπήδηση των εμποδίων που θέτουν οι Νόμοι της Ζωής και της Φύσης.

Αρκεί να το θελήσεις λοιπόν και το Σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το πετύχεις.

Αρκεί να θέλεις να κερδίσεις, και οι δείκτες θα συνωμοτήσουν για να γείρουν προς τη μεριά σου…

“Win or lose, everybody gets what they want out of the market. Some people seem to like to lose, so they win by losing money.” – Ed Seykota (σεβαστός tip-ολόγος).